IMF actualiseert economische prognose, Amerikaanse middenklasse onder toenemende druk (SPX) in 2023

In zijn “Global Financial Stability Report”, uitgebracht in oktober 2022, had het Internationaal Monetair Fonds (IMF) oorspronkelijk geschat dat de economische omstandigheden in de VS en de eurozone iets sneller “terug zouden keren naar het gemiddelde” dan in de opkomende markten (EM) landen. . Op 30 januari heeft het een update uitgebracht.

In de update benadrukt het IMF dat de markt verwacht dat de cyclus van beleidsrenteverhogingen in de tweede helft van 2023 een versnelde cyclus van versoepeling zal kennen. nodig een versoepeling van de recessie zijn: meest “pivots” op renteverhogingsregimes werden gevolgd door een sterke bearmarkt in de S&P 500 (SPX in indexvorm en SPY in ETF-vorm) over de laatste vijftig jaar.

Het IMF heeft ook een aantal interessante updates gemaakt over de mondiale macro-economie:

• Indië zal gedurende ten minste twee jaar de wereldwijde economische groei leiden, op de voet gevolgd door China. Over het algemeen is het een tijdperk van groeiende welvaart voor zowel ontwikkelingslanden met lage inkomens als opkomende markten en economieën met een gemiddeld inkomen.
• Hoewel vrijwel elke geavanceerde economie (dwz de VS, de eurozone, Canada, het VK et al.) het komende jaar moeite zal hebben om te groeien, wordt verwacht dat alleen het VK dat zal doen contract in 2023 en herstelt zich in 2024 met groei in lijn met andere geavanceerde economieën.
• Olie en grondstoffen zullen naar verwachting in de loop van 2023 een substantiële prijsdaling ondergaan, die in 2024 tot op zekere hoogte zal doorzetten. Als dit waar is, zal dit (uiteraard) enige verlichting brengen voor de gemiddelde consument.

De groei van India is een interessant paradigma. In tegenstelling tot China is India geenszins een smeltkroes voor het vervaardigen van goederen die bestemd zijn om op het westelijk halfrond te worden geconsumeerd. Net als India kunnen grote delen van de economieën in landen met lage inkomens, middeninkomens en opkomende markten ook niet rondkomen van de export naar het westelijk halfrond. De groei van China in de jaren negentig werd grotendeels gevoed door de verschuiving van de productie van het Westen naar het Oosten.

In het tijdperk van ‘globalisering’ werden de VS in feite de ‘hoofdconsument’, terwijl China de ‘hoofdproducent’ werd. Zoals sommige tegendraadse economen rond het vierde kwartaal van 2022 hadden geconcludeerd, staat de globalisering in feite onder druk terwijl de lokalisatie toeneemt. Al met al is het zeer waarschijnlijk dat we in de loop van dit decennium getuige zullen zijn van enkele zeer interessante evoluties en afstemmingen in zowel de geopolitiek als de macro-economie.

Opmerking: De voortdurende komst van lokalisatie is geen nieuw fenomeen. Deze onvermijdelijkheid werd geschetst in een artikel geschreven in oktober 2021 en werd benadrukt als de mening van veel macro-analisten in een ander artikel in november 2022.

Deze update is nogal interessant gezien het feit dat het afkomstig is van een instelling die feitelijk “de huid in het spel” heeft in de wereldwijde geopolitiek en macro-economie, wat een beetje verschilt van die van bijvoorbeeld een investeringsbank of een financiële dienstverlener. Deze laatsten hebben er wel enig belang bij om marktrisico’s te bagatelliseren om transactievolumes te behouden die op hun beurt inkomsten genereren. Hoewel het oneerlijk (en onmogelijk) zou zijn om te stellen dat hun prognoses in het gedrang komen, is een “onderschatting” van marktongunstige gebeurtenissen een natuurlijke aanname. Natuurlijk moet eraan worden herinnerd dat geen van beide voorspellers 100% van de tijd gelijk had.

Verlaging van het consumptiepatroon in de “prime consumer” – de VS – wordt al geruime tijd toegerekend. Degenen met “huid in het spel” in consumptie zijn bedrijven als digitale betalingsbedrijven en kredietaanbieders. De resultaten van een onderzoek vanaf december 2022, gezamenlijk uitgevoerd door betalings- en handelsplatform PYMNTS en kredietaanbieder LendingClub Bank (waarvan LC het moederbedrijf is), werden eind januari 2023 vrijgegeven en brachten een aantal zeer problematische consumptiepatronen in de VS aan het licht.

De enquête is sinds medio 2021 periodiek uitgevoerd gedurende een aantal maanden en wijst op een verontrustend patroon: een toenemend aantal mensen dat meer dan $ 50.000 verdient, meldt dat ze nu “van salaris naar salaris” leven, dat wil zeggen zonder substantiële besparingen. opzij worden gezet, hetzij als investeringen, hetzij in de vorm van extra geld nadat de noodzakelijke uitgaven zijn verantwoord.

De inkomensgroepen kunnen als volgt breed worden geïnterpreteerd: degenen die minder dan $ 50.000 verdienen, kunnen als “arbeidersklasse” worden beschouwd, terwijl degenen die tussen $ 50.000 en $ 100.000 verdienen, kunnen worden beschouwd als “middenklasse” of “lagere middenklasse” (afhankelijk van de regio in de VS) . Evenzo kunnen degenen die meer dan $ 100.000 verdienen, worden beschouwd als “middenklasse” of “hogere middenklasse”. Het onderzoek geeft aan dat de toename van het aantal mensen uit de “arbeidersklasse” dat rapporteert van levend salaris tot salaris, bijna de helft is van dat gerapporteerd door “lagere middenklasse” of “hogere middenklasse”.

Verdere diepte aan dit beeld wordt toegevoegd door de bevindingen van het onderzoek dat, over het algemeen, a minder het aandeel van de respondenten geeft aan “van salaris tot salaris” te leven in vergelijking met december 2020.

Echter, ondanks deze val, die meest getroffen zijn de twee “middenklasse” categorieën. Een interpretatie hiervoor zou zijn dat de “arbeidersklasse” sinds 2021 waarschijnlijk is teruggelopen van een dominante koper van goederen en diensten, waarbij het momentum in aankooptrends in feite is verbannen naar de twee “middenklassen”. In 2022 stonden zelfs deze twee categorieën vanaf 2022 onder druk.

Zelfs verder kleur wordt meegegeven in algemene aankoopbeslissingen in 2022 versus 2023:

Bijna de helft van alle respondenten gaf aan in 2022 geen nieuwe voertuigen of dure spullen te hebben gekocht en ook niet van plan te zijn dit in 2023 te doen. sommige dure aankopen in 2022 en dat niet van plan zijn in 2023 lijkt geen significant differentieel op de persoonlijke omstandigheden van de respondenten, dwz of ze alleenstaand waren of een partner hadden en of ze kinderen hadden of niet.

Uit het onderzoek komt een interessante mening onder de respondenten naar voren: ze waren overwegend hoopvol dat 2023 een beter jaar wordt. Dit advies heeft al dan niet enkele contouren aan de bevindingen toegevoegd die per saldo nogal grimmig overkomen. Nu het tempo van de loonstijgingen een vertraging vertoont, volgens de laatste statistieken:

En kleine bedrijven (die over het algemeen neigen tot afkerig zijn van inflatie/vertraging) de werkgelegenheidsstatistieken op peil houden door meer mensen aan te nemen dan degenen die door grote bedrijven worden ontslagen:

Het vooruitzicht dat extra kapitaal wordt ontgrendeld voor uitgaven is in ieder geval in de loop van dit kwartaal (zo niet langer) eerder verkleind.

Ten slotte

Het vooruitzicht van een daling van de grondstoffenprijzen is weliswaar een opluchting voor de consument, maar zou waarschijnlijk een impuls geven aan het afkoelen van de waarderingen van waardeaandelen zoals energiebedrijven en leveranciers van mineralen. De algemene vooruitzichten voor de zaak voor een aanhoudende bullish de waardering op de aandelenmarkt wordt natuurlijk niet bevorderd door het feit dat een toenemend aantal hoogwaardige beleggers waarschijnlijk overstapt naar geldmarktfondsen.

Al met al loont het om voorzichtig en gediversifieerd te zijn, terwijl je het idee accepteert dat er macht er zullen dit jaar niet veel langetermijnaandelenposities zijn die inflatieverlagende rendementen zouden genereren. Voor de ervaren tactische speler die gebruikmaakt van hefboomwerking en kortetermijnpatronen, zou 2023 een interessante doelwitrijke omgeving kunnen blijken te zijn.